หวาดระแวง หมายถึง ก. หวั่นเกรงสงสัยไปเอง.
ก. มีความกังวลใจด้วยความหวาดกลัว.
ก. รู้สึกวาบในหัวใจด้วยความกลัว, หวาดกลัวจนขนลุกขนชัน. ว. ที่น่าหวาดกลัวจนขนลุกขนชัน เช่น เรื่องหวาดเสียว.
ก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.
ว. หมดสิ้น เช่น งานตั้งมากมายใครจะทำหวาดไหว, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่หวาดไม่ไหว หรือ ไม่หวาดไหว หมายความว่าไม่รู้จักหมด เช่น กินไม่หวาดไม่ไหว.
ว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่นหวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน;(ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.
(ปาก) ว. ที่ทำได้ง่ายมาก, ที่ทำได้สะดวกมาก, คล่องมาก.
(สำ) ก. พูด ทำ หรือแสดงให้เห็นว่าดีแต่ภายนอกแต่ในใจกลับตรงข้าม.